VOOR OUDERS DIE WILLEN DAT HUN KIND LEVENSLANG
DE BESTE VRIEND VAN ZICHZELF KAN BLIJVEN
DE THUISHAVEN VOOR JONGENS: VADERS EN MANNEN
Een vader is de thuishaven voor elke jongen
Het is belangrijk dat jongens zo vlug mogelijk in hun leven, hun vader als thuishaven voelen. Een jongen heeft hetzelfde lichaam als zijn vader, een zelfde innerlijke hormonendans. Zijn cellen en weefsels zijn doordrongen van mannelijke hormonen die hem tot man maken. Alleen bij zijn vader kan hij zich thuis voelen. Bij zijn vader kan hij alles leren over mannenliefde. De jongen kan leren hoe hij zich veilig en geborgen kan blijven voelen bij zichzelf, als zijn vader zich zelf veilig en geborgen voelt bij zichzelf. De jongen krijgt daarbij dezelfde spiegeling als wat in hem leeft. Vandaaruit kan hij zich veilig en geborgen voelen bij zijn vader en in het verlengde hiervan bij alle mannen. Zijn vader maakt hem vertrouwd met alle intieme mannengevoelens en mannenkrachten,inclusief alle liefdevolle en donkere mannenkrachten. Zodat hij volledig kan openbloeien in zijn liefdevolle en seksuele mannenkracht.
Een moeder kan geen thuishaven zijn voor een jongen. Dit kan een vader alleen aan een jongen geven. Een moeder kan dit niet. Zij kan hem alleen maar ervaringen vanuit haar vrouwenlichaam spiegelen. Zij leert haar zoon door haar ogen en haar gevoel naar zichzelf kijken. Daardoor raakt een jongen verstrikt in haar en blijft haar levenslang als middelpunt van zijn leven zien en niet zichzelf. Daardoor blijft hij levenslang een jongen die wat nodig heeft. In plaats van een autonome zelfstandige man.
Helaas beseffen vele vaders het belang niet dat ze de eerste vertrouwenspersoon voor hun zonen zijn. Ze denken dat moeders belangrijker zijn voor hem, maar dit is niet zo. In deze tijd worden vele jongens opgevoed door vrouwen en op school hebben ze vooral leraressen. Dit is een zeer schadelijke ontwikkeling voor zonen en mannen in het algemeen. De tendens in de maatschappij is ook dat jongens beter door een moeder kunnen opgevoed worden dan door een vader. Een jongen heeft geen vader nodig. De maatschappij beseft nog niet hoe groot de schade is als jongens door vrouwen worden opgevoed, zowel voor de jongens, de mannen als de vrouwen. De kloof tussen de seksen wordt hierdoor alleen maar groter.
DE THUISHAVEN VOOR MEISJES: MOEDERS EN VROUWEN
De thuishaven van meisjes zijn hun moeder. Een meisje heeft hetzelfde lichaam als haar moeder, een zelfde innerlijke hormonendans. Haar cellen en weefsels zijn doordrongen van vrouwelijke hormonen die haar tot vrouw maken. Alleen bij haar moeder kan je zich thuis voelen. Bij haar moeder kan ze alles leren over vrouwenliefde. Ze kan leren hoe ze zich veilig en geborgen kan blijven voelen bij zichzelf, als haar moeder zich zelf veilig en geborgen voelt bij zichzelf. Het meisje krijgt daarbij dezelfde spiegeling als wat in haar leeft. Vandaaruit kan ze zich veilig en geborgen voelen bij haar moeder en in het verlengde hiervan bij alle vrouwen. Haar moeder maakt haar vertrouwd met alle intieme vrouwengevoelens en vrouwenkrachten, zowel de meest liefdevolle als de meest donkere. Zodat ze volledig kan openbloeien in al haar liefdevolle en seksuele vrouwenkracht.
Een vader kan geen thuishaven zijn voor een meisje. Dit kan alleen een moeder aan een meisje geven. Een vader kan dit niet. Hij kan haar alleen maar ervaringen vanuit zijn mannenlichaam spiegelen. Hij leert zijn dochter door zijn ogen en zijn gevoelens naar zichzelf kijken. Daardoor raakt een meisje verstrikt in hem. Zij blijft hem levenslang als middelpunt van haar leven zien en niet zichzelf. Daardoor blijft ze levenslang een meisje die wat nodig heeft. In plaats van een autonome zelfstandige vrouw.
Meisjes groeien meestal op in een vrouwenwereld. Eerst is er hun moeder en in het verlengde hiervan de schooljuffen. Maar vele moeders beseffen niet hoe belangrijk hun rol is om hun dochters te spiegelen wat in hun dochters leeft. Alleen door dezelfde spiegeling kunnen hun dochters zich veilig en geborgen blijven voelen bij zichzelf. Vandaaruit kunnen ze zich ook veilig en geborgen voelen in de intimiteit van de vrouwenliefde en de vrouwenseksualiteit die ze via hun moeder leren kennen. Voor vele moeders is het zeer moeilijk om hun dochters hiermee openlijk vertrouwd te maken. Ze hebben de neiging om hun dochter als hun vriendin te zien en hen als steun en praatpaal te gebruiken, voor hun ontwikkeling. Ze zien niet hoe verstrikt hun dochters hierdoor kunnen worden.