SCHADUWKANTEN OP WERELDVLAK 

 

In de school voor relaties heb je de grote waarden van het erkennen van onze schaduwkanten kunnen ontdekken. In het  verlengde hiervan is het belangrijk om de rol van onze schaduwkanten in de maatschappij te onthullen. 

 

Zichtbare en verborgen werelden

 

We leven in een maatschappij waarin zichtbare en verborgen werelden twee verschillende werelden zijn. In de media worden alleen de zichtbare kanten besproken vanuit oordelen en belangen. Maar in elk project, elk nieuwsbericht, elke mededeling zijn zowel lichte als donkere kanten aanwezig. Als beide kanten daarin zichtbaar mogen zijn en benoemd mogen worden, zijn ze in evenwicht. Maar in onze maatschappij worden berichten eenzijdig weergegeven. Mensen of landen worden als goed voorgesteld of als slecht. Nooit wordt aangegeven dat alle mensen, alle landen zowel liefdevolle goede zaken doen als kwade zaken. In deze tijd worden de meeste thema's vanuit polarisatie benaderd. Dit zorgt ervoor dat er verdeeldheid is tussen mensen, tussen bevolkingsgroepen en landen. Het zijn strategieen van angst aanjagen en verdeel en heers, die al eeuwenlang worden toegepast in gezinnen, instellingen, politieke systemen en op wereldvlak. In onze maatschappij is er een zichtbare wereld die betrokkenheid en sociaal voelendheid benadrukt. Maar ook een verborgen wereld waarin belangen, pijnen, kwetsuren, trots en hebzucht het speelveld zijn. Deze verborgen belangen, trots, drang naar macht, machtswellust en gekwetstheden worden niet benoemd in families, organisaties, de media en het wereldnieuws. Deze blijven buiten ons blikveld, terwijl ze vaak juist het wereldgebeuren bepalen.

 

Wolf in schaapskleren

 

Het meest ingrijpende zijn die mensen die vanuit hun innerlijke hebzucht, hun wolf zijn, hun slang zijn, hun vos zijn handelen, maar zich voordoen als schaap. Ze tonen zich liefdevol maar zijn vaak op vernietiging uit. Hun schaduwkanten hebben hun leven overgenomen. Vaak zijn ze zo diep gekwetst dat ze geen liefde en warmte meer kunnen verdragen. Hun comfort zone is strijd en elkaar vernietigen en pijn doen. ze verhullen zich vaak in een schijnempathische houding.

 

Alleen inzicht in eigen kind schaduw ontsluiert de wereldschaduw van lichte en donkere krachten.

 

Als klein kindje hebben je ouders je hun liefde en warmte gegeven, maar ze hebben je ook doordrongen en misvormd door hun pijn, hun schaduwkanten en hun trauma's. Alleen als je zelf inzicht hebt gekregen in je eigen drama van miskenning en misleiding door het samenspel van de lichte en donkere krachten in je ouders, kan je inzicht krijgen in het wereldwijde grotere krachtenspel. Zonder inzicht in jezelf, blijft dit onzichtbaar en versluierd en zit je gevangen in de opgedrongen versie door wereldleiders over goed en kwaad.

Als alles in de wereld transparant zou zijn, zouden al deze lichte en donkere krachten openlijk zichtbaar zijn. We zouden dan zien dat beide krachten in elke mens, in elke man, in elke vrouw, in elk volk, in elke wereldleider aanwezig zijn. Door erkenning van deze krachten zouden licht en donker vanzelf in harmonie komen. Dit vormt een groot contrast met wat er nu gebeurt. Nu wordt ons door machthebbers en wetenschappers een misleidende beeldvorming voorgehouden en blijven de belangen, de machtstrijd, de schaduwkanten die in hen aanwezig zijn, onzichtbaar. Dit leidt tot nog meer verdeeldheid, wantrouwen en strijd en daar komt onvermijdelijk oorlog van, op kleine of grote schaal.

 

Schaduwkanten in de wereld in het licht brengen brengt vrede.

 

Al deze lichte en donkere krachten spelen ook tussen volkeren. Zij tonen zich vaak betrokken en vredelievend naar elkaar, maar in hun schaduwlagen smeulen alle kwetsuren en niet geheelde pijnen. Deze zijn onzichtbaar en worden niet benoemd maar werken wel als brandstof voor conflicten tussen volkeren. Al eeuwenlang leven volkeren samen vanuit een machtsverhouding met elkaar. Het ene volk verheft zich boven het andere volk en eigent zich het recht toe om over een ander volk te heersen en hun rijkdommen te plunderen. Vroeger gebeurde dit openlijk door het koloniseren van volkeren. Nu zijn er subtielere manieren om andere volkeren hun wil op te leggen. Daarbij zijn er vele verschillende machtsblokken waarbij de westerse wereld de neiging heeft om zich moreel superieur ten opzichte van andere culturen te gedragen. Hetzelfde gebeurt tussen linkse en rechtse visies. Links klaagt rechts aan, rechts klaagt links aan. Beiden zien hun visie als moreel superieur boven de ander en vandaar uit ontstaan er machtsstrijden. Macht en onmacht wisselen daarin elkaar af, maar staan ver af van echte kracht, wijsheid en liefde. In de huidige maatschappijen heerst controle en angst en gaat het in werkelijkheid om eigenbelangen. Alle volkeren voelen in hun collectieve schaduwkanten veel leed door de vernederingen, de oorlogen, de vele doden en alle geweld dat de andere, de vijand, hen heeft aangedaan. Het ene volk claimt het vergeldingsrecht om het andere volk te vernederen, te kwetsen en zelfs te vernietigen. Het andere volk claimt ditzelfde recht. Beide kanten worden daarbij aangespoord om oorlog te voeren vanuit de belangen van machtige mannen en vrouwen, machtige landen en uiteindelijk de belangen van de wapenindustrie en de elite die de wereld ongemerkt bestuurt.

 

De wereld heeft hierin twee keuzes, analoog aan de keuzes in een intieme relatie

 

***vanuit een belangen maatschappij speelt de dramadriehoek: er is een aanklager- een slachtoffer en een schuldige. De wereld is verdeeld in machtsblokken en afhankelijk vanuit welk machtsblok je kijkt, is de driehoek anders. Het gaat er in ieder geval om dat er een schuldige is die schuld bekent en erkent hoeveel leed hij de ander aandoet. Maar beide volkeren zien de ander als schuldige. Het gevolg is dat de wereld geregeerd blijft door controle en angst en er een machtsevenwicht in stand blijft door wapenwedloop en dreiging. Er is continu sprake van gewapende vrede.

 

***vanuit een liefdevolle maatschappij voelen volkeren alle pijn en onverwerkte leed dat in ieder van hen aanwezig is. Elk volk ziet wat ze meemaken als een spiegel voor hun eigen schaduwkanten. Ze hebben de moed om de vijand als spiegel te zien voor hun eigen diepste collectieve schaduw. Ze zoeken niet langer naar een schuldige, een dader of een slachtoffer. Ze beseffen dat ze allebei dader en slachtoffer zijn en allebei lijden. Elk volk onderzoekt zijn eigen pijn en heelt zijn eigen wonden. Het leert leven vanuit zijn liefde, kracht en wijsheid voor hun eigen volk. Vanuit deze erkenning voor hun eigen lijden luisteren ze naar hun vijand. Ze erkennen elkaar daarin als gelijkwaardig in hun eigen land, met hun eigen zeden en gewoonten en verheffen zich niet meer boven de ander. Ze bezoeken elkaar met respect voor ieders eigenheid en grenzen en vertellen over hun onverwerkte pijnen en kwetsuren. Op deze manier bouwen ze een nieuwe gelijkwaardige relatie op met elkaar. Ze leren respect voor elkaars culturen en gewoonten, zonder dat het ene volk zich superieur voelt boven het andere.

Op deze manier herstellen ze het natuurlijke respect tussen volkeren. Als ze deze stappen kunnen zetten, zijn ze eraan toe om hun culturen met elkaar samen te brengen en te mengen en in elkaars land te leven vanuit wederzijdse vraag en respect voor de eigen grenzen. In diep respect voor elkaars eigenheid en identiteit kunnen mannen en vrouwen van verschillende landen en culuren zich dan mengen met elkaar. In eerste instantie zal dit het beste lukken als hun culturen op elkaar lijken. Het spreekt vanzelf dat hoe meer afwijkend hun maatschappij beelden, hoe meer tijd ze nodig hebben om vanuit gelijkheid en respect met elkaar samen te leven.