|
|
School voor Levenskunsten |
|
|
School voor Levenskunsten |
Zijn persoonlijkheid is opgebouwd uit zeven lagen:
Diep binnenin bevindt zich zijn kern. Het is de laag waarin hij zich open, warm en vol liefde voelt. Deze kern is diep weggestopt want als klein kind reikte hij onbevangen vanuit deze kern uit naar buiten. Maar omdat zijn ouders niet meer deze zelfde heelheid en liefde in zichzelf kunnen voelen, hebben ze hem in deze puurheid niet kunnen ontvangen. Dat voelt heel pijnlijk voor het kleine kind. Hij trekt zijn puurheid en liefde diep in zichzelf terug en durft het niet meer aan om uit te reiken naar buiten.
Rond de kern vormt zich daardoor een tweede laag: een pijnlaag. Het is de laag waarin we pijn voelen, ons afgewezen voelen, ons minderwaardig, belachelijk, nietszeggend voelen, een laag met veel schaamte en schuldgevoelens. Het is de laag die gevormd is door de pijn van het afgewezen kind: de pijnlaag.
Er gebeurt nog iets anders in het kind. Met de ene impuls is het welkom, met de andere niet. Alle kanten die verboden worden, tracht hij wel weg te drukken, maar ze blijven verder leven. Ze verdwijnen niet maar verhuizen naar diepe onbewuste lagen. Hetzelfde gebeurt met het verzet dat het voelt. Het voelt onrecht, wil boos worden, maar zijn ouders zijn veel groter en sterker. Hij moet zijn boosheid en verzet ook onderdrukken. Alles wat het kind moet onderdrukken is niet weg, maar verdwijnt naar onbewuste lagen. Daar wachten deze impulsen hun kans af tot ze naar boven kunnen komen: het is de laag van de schaduwkanten
Door de pijn van de afwijzing en al de kanten die niet welkom zijn, krijgt een kind het gevoel niet goed genoeg te zijn. Dit is te pijnlijk om te voelen. Daarom verzacht een kind zijn pijn door zichzelf af te wijzen. Het is minder pijnlijk om te zeggen dat hij de liefde van zijn ouders niet waard is dan om te voelen dat hij geen liefde krijgt. Deze zelfafwijzing is totaal zowel in de fysieke, emotionele en mentale laag.
* lichamelijk blokkeert hij zijn levensimpulsen die willen naar boven komen door spanningszones in zijn lichaam op te bouwen vb in zijn keel, zijn middenrif en bekken. Op deze manier kan zijn levensenergie die spontaan van onder naar boven door zijn lichaam stroomt worden afgedamd.
*tegelijk installeert hij een mentale en gevoelsmatige overtuiging: vb ik ben toch niet goed genoeg om liefde te krijgen.
Dit vormt zijn vierde laag: de laag van zelfafwijzing.
Het kind reikt niet meer uit, maar leert nu naar zijn ouders kijken en reageren op hen. Hij leert nu wat wel en niet kan, hoe hij wel aandacht kan krijgen en hoe niet, hoe hij kan behagen en invloed kan verwerven. Op deze manier vormt hij zijn vijfde laag: de laag van zijn overlevingsstrategieën.
Met al deze lagen als fundament ontwikkelt hij zijn persoonlijkheid. Het is een compromis tussen hoe zijn ouders hem opvoeden, wat de maatschappij wel en niet van hem wil en wat aansluit bij zijn andere lagen. Dit vormt zijn aangepaste persoonlijkheid. Het is in deze laag dat zijn ouders hem opvoeden en dat hij leert om iemand te zijn, al dan niet met vertrouwen in wie hij is. Dit is de laag waarin al zijn gevoelens, oordelen en gedachten liggen opgeslagen. Het is de laag van de aangepaste persoonlijkheid.
Maar omdat hij ook met deze persoonlijkheid niet altijd welkom is en hier ook nog in afgewezen en gekwetst wordt, ontwikkelt hij een nog minder kwetsbare laag: zijn imago. Vanuit dit imago krijgt hij aandacht. Deze aandacht streelt zijn ego en vult hem wel, maar kan geen vervulling geven. Want hij voelt dat hij die aandacht krijgt voor de rol die hij speelt en niet voor wie hij werkelijk is.
Je wilt gelukkig zijn met jezelf, ook bij een dip en tegenslagen? ja, dat kan
maar pas op:
LEVEN MET JEZELF ? de makkelijkste en de moeilijkste van alle relaties
Hoe ze moelijk kan, dat weet je al. Hier krijg je de inzichten waarom ze zo moeilijk is geworden. Het allerbelangrijkste is echter dat je ontdekt hoe ze gemakkelijk wordt.
Waarom is het zo moeilijk om met onszelf te leven?
Omdat we ons vanuit ons imago aan anderen laten zien. Het is onze comfortzone. Ons imago is het beeld zoals we willen dat anderen ons zien. We hebben dat beeld zorgvuldig opgebouwd. Op deze manier krijgen we het meeste aandacht en voelen we ons minst kwetsbaar. Dit imago is voor iedereen verschillend: de ene voelt zich het meest veilig als hij in eht middelpunt van de belangstelling staat, de ander om zich grappen, of omdat hij iedereen zo goed begrijpt, omdat hij succesvol is of juist zoveel tegenslagen heeft, de stille, de lieve, de zorgende, de branieschopper. Het zijn allemaal verschillende comfortzones. Maar dit imago verbergt wat er echt in ons leeft. Dus als we aandacht voor ons imago krijgen geeft dat nooit zoveel voldoening. We krijgen immers alleen maar aandacht voor het rolletje dat we spelen. Het gaat niet om ons. Ons imago is echter op een leugen gebouwd en daarom is het zo moeilijk om echt met onszelf te leven. We hechten zo aan dat imago en tegelijk weten we dat het nep is. Net zo nep als we ons meestal op facebook laten zien.
Waarom zijn we nooit goed genoeg?
Iedereen wil beter, meer en anders zijn. We denken dat als we gewoon onszelf zijn niemand nog van ons zal houden. Zo kijken we diep van binnen naar onszelf. Maar dat is een leugen want als we ons echt laten zien zoals we zijn, zijn we allemaal prachtige mensen. Toch is dat heel moeilijk om dit te geloven want we kijken heel anders naar onszelf en dat heeft een lange voorgeschiedenis.
Hoe zitten we eigenlijk als mens in elkaar?
Onze persoonlijkheid is opgebouwd uit zes lagen.
Eigenlijk zijn we diep van binnen heel mooie, open en prachtige liefdevolle mensen, maar dat geloven we zelf niet. Dat hebben we alleen zo gevoeld toen we heel klein waren. Dat is dus de diepste laag: onze kern.
Als klein kind reiken we onbevangen en open vanuit deze kern uit maar omdat onze ouders niet meer vanuit deze kern leven maar vanuit heel andere lagen, kunnen ze ons niet vanuit onze kern ontvangen. Daardoor worden we veelvuldig gekwetst en voelen ons afgewezen. We zijn daar als klein kind ook heel gevoelig en kwetsbaar in. Op deze manier vormt zich rond onze kern een tweede laag: onze pijnlaag. Het is de laag waarin we pijn voelen, ons afgewezen voelen, ons minderwaardig, belachelijk, nietszeggend voelen, een laag veel schaamte en schuldgevoelens zich vormen. Het is de pijnlaag, de laag van het afgewezen kind.
Het kind begrijpt niet waarom het gestraft en afgewezen wordt of waarom bepaalde kanten van hem welkom zijn en andere niet. Hij voelt hier verzet tegen, wordt boos en opstandig. Maar als zijn ouders zijn verzet neit verwelkomen, voelt hij zich onmachtig. Zij zijn volwassen en hij is klein. HIj kan tegen hen niet op. HIj trekt zich terug met zijn verzet, maar zijn verzet blijft sluimeren in onbewuste lagen. Daar diep van binnen smelt het samen met andere momenten van verzet. Zijn gekwetste gevoel en verzet blijft ondergronds verder leven. Zo vormt zich een laag van verzet tegen alle kwetsuren en ook alle verboden kanten gaan hier verder leven: Deze derde laag vormt zijn schaduwkant.
Zowel zijn pijnlaag als schaduwkant geven hem het gevoel niet goed genoeg te zijn. Dit is te pijnlijk om te voelen. Daarom verzacht een kind zijn pijn door zichzelf af te wijzen. Het is minder pijnlijk om te zeggen dat hij de liefde van zijn ouders niet waard is dan om te voelen dat hij geen liefde krijgt. Deze zelfafwijzing is totaal:
* hij blokkeert zijn levensimpulsen door spanningszones in zijn lichaam op te bouwen vb in zijn keel, zijn middenrif en bekken. Op deze manier kan zijn levensenergie die spontaan van onder naar boven door zijn lichaam stroomt worden afgedamd.
*tegelijk installeert hij een mentale en gevoelsmatige overtuiging: vb ik ben toch niet goed genoeg om liefde te krijgen.
Dit vormt zijn vierde laag: de laag van zelfafwijzing
Het is echter als klein kind te pijnlijk om deze afwijzing te voelen. Het is minder pijnlijk om zichzelf de schuld te geven en zichzelf af te wijzen dan deze pijn te voelen. HIj vormt lagen die vanuit zelfafwijzing bestaan. Deze krijgen in zijn lichaam vorm doordat hij in zijn stromend lichaam tussenschotten bouwt, spanningszones die zijn levensenergie blokkeren. Het vormen zijn lichaamsblokkades. Zo vormt hij blokkades in zijn keel om niet te luidruchtig te zijn of om niet boos te zijn, blokkades in zijn middenrif zodat de impulsen die uit zijn buik komen, niet naar boven kunnen komen en blokkades in zijn bekken om levensenergie en seksuele energie de pas af te snijden. Tegelijk installeert hij denkpatronen waarin hij zichzelf afwijst. bv als hij weinig liefde krijgt, installeert hij een patroon dat hij deze liefde niet verdient. Dat is veel minder pijnlijk dan het gevoel dat hij recht heeft op liefde maar deze niet krijgt. Het zijn mentale afweermechanismes om zijn pijn te verzachten. Dit vormt zijn derde laag: de laag van zelfontkenning. Deze zal vanaf dan de onderstroom in zijn leven worden die alles bestuurt.
Ondertussen heeft het kind ook het besluit genomen dat het veel te kwetsbaar is om uit te reiken vanuit zijn kern. Het leert reageren op zijn ouders en zich vandaaruit aangepast gedragen. Zo ontdekt hij hoe hij mag zijn om liefde te kunnen krijgen: zo vormt hij zijn vierde laag: de laag van de aangepaste persoonlijkheid waarin hij zijn gevoelens en gedachten vorm geeft.
Het imago is het beeld dat we willen dat anderen van ons hebben, een constructie van schijnzelfverzekerdheid. Het is de afscherming voor anderen van onze innerlijke heksenketel van angsten en bedekkingen van angsten. Anderen zien ons dan zoals we onszelf graag willen zien. Iedereen speelt hem dagelijks: de goodgyu, de slordige hippie, de stoere bink, de grapjas, de nerd, de bange, de verwaarloosde enz. Daar voelen we ons goed bij. tekst is van jan Geurtz
waarom durven we elkaar niet aankijken op straat: we willen ons verbergen?
imago is gebouwd op een leugen van zelfafwijzing
we reiken uit maar worden gekwetst, we trekken ons uitreiken terug en leren om te reageren op de ander. Vandaar dat gedragstherapeuten zeggen dat mensen copycats zijn.
rond onze kern: diepe laag van schaamte, pijn, minderwaardigheid
het is veel te pijnlijk om dit te voelen: dus wijzen we onszelf af, dat is veel minder erg dan voelen dat er geen liefde is
afweermechanismen en innerlijke lichaamsblokkades deze bepalen onze gevoelens, gedachten en overtuigingen over onszelf,
maar ook deze verbergen we oen dat doen we door ons imago
Het kind dat op de bekende manier wordt opgevoed schept als volwassene precies die wereld waarin we nu leven. Het kind leeft verbrokkeld met zichzelf in een verbrokkelde wereld.
Deze volwassene durft zichzelf niet te zijn. Sterker nog hij heeft geleerd om zich te verbergen voor zichzelf en voor anderen. Hij leeft vanuit zijn imago, het beeld waarmee hij zich aan anderen laat zien en dat hem het meeste aandacht oplevert. Maar dit beeld verbergt wie hij werkelijk is. Dit is het drama van het opgevoelde kind. Zelfs bij de meest liefdevolle ouders vervreemdt een kind van wat er echt in hem leeft. Hij leert leven vanuit zelfontkenning en zelfverloochening, opgebouwd in verschillende lagen en periodes in zijn jonge kinderleven. Dit zijn de verschillende lagen van hun persoonlijkheid. Als klein kind zijn ze in alle openheid en onschuld naar buiten gekomen met wat in hen leefde, maar hierin zijn ze zeer erg gekwetst en afgewezen. Ze schrikken hier zo erg van en de pijn is zo groot dat ze niet meer durven uitreiken. Voortaan leren ze reageren op hun ouders en de wereld om hen heen. Ze leren hoe ze zich moeten gedragen en wat er van hen verwacht wordt. Hun ouders zijn hierbij hun model. Zo ontstaan hun aangeleerde patronen Rondom hun kern ontwikkelt zich echter een pijnlijke laag van minderwaardigheid, schuldgevoel, schaamte over wie ze zijn. Deze pijn van de afwijzing is echter te pijnlijk om deze te voelen. Het is voor een kind minder pijnlijk om zichzelf af te wijzen dan om de afwijzing van zijn ouders te voelen. Uit zelfbehoud ontwikkelen ze strategieën om deze pijn te verzachten. Het zijn manieren van zelfafwijzing en zelfloochening. Zo zal het spontane kind dat met al zijn liefde naar buiten komt en daarin niet gezien wordt, tegen zichzelf zeggen dat het een slecht kind is, dat het geen liefde waard is. Dit zijn afweermechanismen of diepe overtuigingen over zichzelf. Tegelijk geeft hij zijn eigen lichaam opdracht om minder levendig te zijn. Op deze manier bouwt het innerlijke blokkades bv in zijn keelgebied, in zijn middenrif, rond zijn hart of rond zijn bekken. Op deze manier installeert een kind vele verschillende blokkades en afweermechanismen. Na een tijdje is hij zich hier net meer van bewust maar ze blijven onbewust wel zijn leven besturen. Tot hij erin slaagt deze lichaamsspanningen op te heffen en deze afweermechanismen te ontmantelen blijft hij hier de gevangene van, zonder dit te weten. Het is voor hem ook veel te kwetsbaar om zijn strategieën met anderen te delen. Om deze kwetsbaarheid te verbergen bouwt hij er dus nog een imagolaag bovenop. Vanuit dit imago krijgt hij aandacht. Deze aandacht streelt zijn ego en vult hem wel, maar kan geen vervulling geven. Want hij voelt dat hij die aandacht krijgt voor de rol die hij speelt en niet voor wie hij werkelijk is. Hun imago is immers gebouwd op zelfontkenning en zelfloochening. Ze hebben een lange leerschool doorlopen op zichzelf leren ontkennen. Hun ouders, hun model leefden ook vanuit deze zelfontkenning, dus dit versterkt nog hun neiging tot zelfontkenning. Het is dan ook niet zo verwonderlijk dat ontkenning van wat er werkelijk is op alle vlakken in de wereld terug komt, zowel in families, samenleven in gemeenschappen als op wereldvlak. Daar kan ik honderden voorbeelden van geven.
e ontdekken hoe ze gemakkelijk wordt.
5 REDENEN OM JEZELF NIET TE ACCEPTEREN ZOALS JE BENT ?
* Jezelf niet accepteren zoals je bent is al eeuwenlang de regel. Kijk naar je overgrootouders, grootouders, ouders: ze hadden oordelen over henzelf . Jij als goede copycat hebt dit van jouw ouders gecopieerd.
* je hebt het met de paplepel meegekregen: als kind was je toch ook nooit goed genoeg, het kon altijd beter, meer of anders. Zo heb jij jezelf geprogrammeerd.
*sommige kanten van jou waren oke als kind en werden aangemoedigd, andere moest je ondedrukken. Onmogelijk om jezelf dan in je geheel te kunnen accepteren.
* als jij thuis niet de liefde kreeg, die je nodig had, was het veel minder pijnlijk om jezelf de schuld te geven dan de pijn te voelen dat je geen liefde kreeg. Zo heb je al vroeg tegen jezelf verteld dat je niet goed genoeg was
* Het is beter voor de consumptiemaatschappij want als je ontevreden bent geef je veel meer uit en wil je altijd meer.
DE BESTE MANIEREN OM ONGELUKKIG TE BLIJVEN
* alleen het positieve zien
*altijd meer willen
*jezelf vergelijken met anderen
Je keek als kind naar je model (je ouders) die zichzelf ook kritiek gavenals goede copyhebt het met de paplepel meegekregen: als kind was je toch ook niet goed genoeg zoals je was, je moest altijd meer, beter en anders zijn.
* Sommige kanten van jou waren als kind oke en werden aangemoedigd, ander moest je onderdrukken. Onmogelijk om jezelf dan in zijn geheel te kunnen accepteren
* je keek als kind naar je model: ook zij zeiden dat ze niet oke waren. Als goede copycat nam je dit gretig over bent opgevoed door mensen die zichzelf ook niet accepteerden zoals ze waren en zij hebben jou op hun beurt ditzelfde gevoel gegeven we zijn zo opgevoed:
*Er zijn verschillende manieren van gelukkig zijn, sommige passen bij een gemakkelijke en andere bij een moeilijke relatie met jezelf
veranderen?
Je diepste overtuigingen bron???celgeheugen
Mentaal kan je ze gemakkelijk veranderen, ze zitten dan in je korte termijngeheugen. Maar je lange termijngeheugen is heel anders geprogrammeerd. Het is verankerd met waarheden die we hebben aangenomen al van in onze kinderjaren. De diepste overtuigingen zijn al gevormd voor dat we konden denken in onze eerste levensjaren. Ze zijn in ons celgeheugen opgeslagen en wil je deze veranderen dan moet je met deze cellen contact kunnen maken. Dat doe je door te ademen zodat je op celnivo een vibratie voelt. Dan komt de deur naar je celgeheugen open.
lagen van zelfloochening en afwijzing
de meeste volwassen mensen overleven meer dan dat ze leven. Ze hebben een druk leven en vullen hun leven in plaats dat ze het vervullen. Ze leven vanuit hun imago en verloochenen daarmee het grootste deel van wie ze zijn. Ze leggen vaak een hele weg af om van overleven naar leven over te stappen. Ze laten zich aan anderen zien vanuit hun imago dat ze zorgvuldig hebben opgebouwd. Het is de manier zoals we ons graag aan anderen laten zien omdat dit voor ons de veiligste manier is. De ene voelt zich het veiligt door een branieschopper te zijn, in het middelpunt van de belangstelling te staan, sociaal te zijn, er voor anderen te zijn, een mislukkeling of bangerik te zijn. Ieder kiest onbewust dat imago dat hem het meeste veiligheid geeft. Maar dit imago verbergt wie we werkelijk zijn. Waarop verbergen we ons zo, omdat we ons schamen, ontevreden zijn met wat er echt van binnen in ons leeft. Ons imago is het resultaat van een ingewikkelde patronen van zelfafwijzing. Lagen van zelfafwijzing:
UKKIG ZIJN. WELK GELUK WIL JE ?
Er zijn verschillende manieren van gelukkig zijn, sommige passen bij een gemakkelijke en andere bij een moeilijke relatie met jezelf
NATUURLIJKE LEVENSKEUZE:
Lang geleden leefden mannen en vrouwen in gelijkwaardigheid samen en droegen samen hun kinderen en de wereld. Ze leefden in hun lichaam, dat stroomde van kop tot teen. Ze leefden transparant en vanuit hun binnenwereld al hun levenskrachten vrij uit naar buiten. Ze ontdekten daarbij dat alles wat in de ene leefde, ook in de ander leefde. Ze waren gelijk en tegelijk uniek. Ieder leefde vanuit zijn innerlijke vrijheid en levenskrachten. De verbinding tussen hun hart en hun geslacht was hun levenskompas. Maar omdat ze in verbinding met de aarde en het grotere geheel leefden waren al deze kompassen gelijk afgestemd. Daardoor leefden ze in vrede en harmonie met elkaar. we hebben nu in deze woelige en onzekere tijden weer een unieke kans om vanuit ons lichaam en onze binnenwereld te leren leven, in vrijheid en verbondenheid met elkaar.
KEUZE VANUIT DE MAATSCHAPPIJ MATRIX
Al vele eeuwen lang worden we vanaf onze geboorte aangeleerd om vanuit een maatschappij matrix te leven. In een maatschappij matrix bepaalt een uiterlijk gezag wat goed is voor ons en wat verkeerd is. Een maatschappij matrix weet zich geen raad met alle levenskrachten als gelijkwaardige krachten en heeft goed en kwaad als model ingevoerd. Maar zij bepalen wat goed is en wat kwaad. Dit leidt tot een heel ander leefmodel.
******We leven vanuit een aangepaste buitenkant die afgescheiden is van onze binnenkant
******onze binnenkant, onze echte drijfveren en motieven zijn niet zichtbaar voor elkaar. We laten ook niet zien wat we echt voelen en denken. Dit leidt tot een kloof tussen onze buitenkant en binnenkant.
--------in onze binnenkant verbergen we onze belangen
--------in onze binnenkant komen ook alle kanten samen die niet welkom zijn geweest. Het zijn alle onderdrukte en niet gevoelde kanten, onze onderdrukte boosheid, angsten en verlangens klitten daar samen.
De Macht van Authoriteiten: wij weten wat goed is voor jullie en als jullie ons vertrouwen zullen jullie gelukkig zijn en voorspoed kennen. Als jullie onze regels en wetten niet volgen gaan jullie ten onder in chaoas en ontbering. we zullen jullie straffen en uitstoten.
We leren vanin onze kinderjaren authoriteiten te vertrouwen: ouders, scholen, politici, wereldleiders.
Maar de vraag die zich nu stelt is: is dit vertrouwen terecht of niet terecht?
Het christendom belooft mensen eeuwenlang verlossing maar wel na hun dood. In ruil daarvoor moeten ze accepteren dat ze slecht en zondig zijn, dat ze hun seksuele gevoelens dienen te onderdrukken en ontkennen. Vrouwen zijn het werktuig van de duivel en de bron van alle kwaad. We weten ondertussen dat dit leugens zijn. Mensen zijn niet slecht en zondig. onze seksuele gevoelens zijn niet slecht. Vrouwen zijn niet de oorzaak van alle kwaad. Toch hebben we dit eeuwenlang geloofd.
Je bent geboren om vanuit je natuurlijke model te lezen en je bent opgevoed om vanuit het maatschappelijke matrix model te leven.
MAATSCHAPPIJ MATRIX MODEL
machthebbers zeggen wat waarheid is
Elke maatschappijvorm legt aan mannen en vrouwen een bepaald matrix op. Het is een alles omvatttend levenskader dat mensen oplegt hoe ze moeten denken, wat ze mogen voelen en geloven en wat hun waarheid moet zijn. Het zijn de machthebbers in elke maatschappij die bepalen wat de waarheid is. IDe opgelegde matrix is verschillend in elke maatschappij.
Christelijke waarheid: slecht, zondig en geluk komt na je dood.
Tijdens de Christelijke overheersing had de Christelijke Kerk de macht. Zij wilden dat mensen geloofden in een almachtige straffende God en dat mensen zichzelf zagen als slecht, verdorven en zondig. Vrouwen waren de oorzaak van alle kwaad op aarde. Mannen en vrouwen hebben twintig eeuwen lang vanuit dit frame geleefd. Christenen die braaf en volgzaam waren, waren goed en niet Christenen waren slecht. Bij pestuitbraken werden de heidenen als oorzaak gezien, zodat deze heidenen konden veroordeeld en vernietigd worden. De grote angst van het Christelijk geloof was dat mensen zouden ontdekken dat ze hen leugens vertelden en dat ze helemaal niet slecht en zondig waren, maar deze ontdekking is slechts zeer geleidelijk gebeurt en zelfs nu is de geleden schade nog niet hersteld en wordt de Kerk hier nog niet voor veroordeeld.
consumptiewaarheid: je kunt nu gelukkig worden als je maar voldoende consumeert
In deze tijd hebben de rijkste families op aarde alle macht. Zij bezitten de belangrijkste bedrijven, zijn eigenaar van de meeste grondstoffen en van alle communicatiemiddelen. Zij hebben de macht en kunnen hun waarheid opdringen aan de wereld. Hun boodschappen geven ze door aan de wereldleiders die voor de uitvoering van hun agende zorgen. Een van hun agenda punten is ervoor te zorgen dat mensen steeds meer consumeren. Hun boodschap mensen te overtuigingen dat ze gelukkig worden door steeds meer, steeds groter, steeds beter te consumeren. Om dit te bereiken gebruiken ze alle mogelijke psychologische inzichten om de zwakke kanten van mensen te bespelen.
innerlijke leegte vanuit het aangepaste leefmodel
Het aangepast leefmodel, zoals beschreven bij openbloeien en opvoeden sluit hier naadloos bij aan. vanuit dit model leven mensen niet meer in hun lichaam waardoor ze vanzelfsprekend innerlijke leegte, onrust en ontevredenheid voelen. De meest zwakke kant is dat mensen niet meer in hun lichaam leven en daardoor innerlijke leegte, onrust en ontevredenheid voelen. De welvaart en consumptiemaatschappij belooft mensen dat zij deze leegte, onrust en ontevredenheid kunnen wegnemen als mensen hun producten kopen. Ze beloven dat mensen op deze manier gelukkig worden. Maar elke aankoop kan slechts even de leegte opvullen. Maar de productiemaatschappij zorgt dat er steeds nieuwe, nog grotere, nog sterkere producten zijn die mensen alsnog gelukkig kunnen maken. Tot zolang mensen deze leugen geloven zitten ze gevangen in de ratrace naar steeds meer, groter en beter. Deze rijken bezitten ook alle mediakanalen en verspreiden van s'morgens tot s'avonds hun indringende boodschappen via alle mogelijke mediavormen. Op deze manier zorgen ze ervoor dat mensen aan hun consumptiepatronen verslaafd blijven. Zij kunnen mensen laten geloven wat zij willen.
angst voor voelende en bewuste mensen
De grootste angst van de consumptie magnaten is dat mensen zich bewust worden dat ze afhankelijk worden gehouden van dit consumeren en daarin misbruikt en misleid worden. Om dit te voorkomen bieden ze mensen via hun mediakanalen een overvloed aan vermaak aan zodat ze niet tot bewustzijn komen en in opstand komen. Deze rijken, die zich verenigd hebben in het worldeconomic forum, doen er alles om om te zorgen dat mensen niet bewust gaan leven, niet in hun lichaam gaan leven en niet naar hun innerlijke waarheid gaan luisteren. Mensen ontdekken dan immers dat hun innerlijke leegte nooit kan opgevuld worden door uiterlijke prikkels, succes, rijkdom of macht maar alleen maar door opnieuw in verbinding met hun weefsels te gaan leven. , niet opnieuw in hun lichaam gaan leven en weer voelende en zelf oordelende mensen worden. Daar zijn ze doodsbang voor vandaar dat ze vele berichten van bewuste en kritische mensen blokkeren als fake news op hun communicatie kanalen.
gelukkig zijn en groeien binnen deze matrix
Je leeft binnen deze matrix en binnen deze matrix kan je een gelukkig en voorspoedig leven hebben. Je hebt heel veel groei mogelijkheden voor je personlijke ontwikkeling. Je kunt de bese versie van jezelf vorm geven, alle mogelijkheden voor een rijk en avontuurlijk leven opbouwen en zeer succesrijk zijn. De huidige maatschappij matrix biedt je daarbij een overvloed aan mogelijkheden en kansen.
NATUURLIJK MODEL
je bent geboren om vanuit je natuurlijk model te leven en opgevoed om vanuit het matrix model te leven. Als je tegen de beperkingen van het matrix model bent aangebotst kan je er voor kiezen om opnieuw vanuit je authentieke natuurlijke model te gaan leven. Het is wel een hele ontdekkingstocht en herstelweg. Je leert dan opnieuw in je lichaam leven, je bron van een vervuld leven.
EEN AANTAL BELANGRIJKE VERSCHILLEN
1.ADEMEN
Vanuit je matrix beleving besteedt je weinig of geen aandacht aan je manier van ademen. Je ademt oppervlakkig en daardoor voel je ook weinig. Je houdt je adem regelmatig in telkens je iets lastigs tegenkomt of ongepast zou zeggen, dat tegen de grenzen van de matrix boodschappen in zou gaan. Door op deze manier te ademen, overleef je meer dan je volop leeft. Je leeft zoals een plant die net genoeg water krijgt om te blijven leven maar te weinig om te bloeien.
Vanuit je natuur keuze adem je heel anders. Je kwaliteit van ademen bepaalt je kwaliteit van leven. Je leert om zo volledig mogelijk te ademen in alle plekken in je lichaam zodat je je lichaam weer helemaal kunt bewonen. Omdat je bent opgevoed om aangepast te leven, bots je tijdens het vol ademen natuurlijk op allerlei pantserlagen die vol spanning zitten. Deze heb je op te ruimen maar als dit gebeurt verspreiden je ademgolven zich weer over je hele lichaam.
2. ZELFBEELD OF ZELFGEVOEL
Vanuit je matrix leef je vanuit een zelfbeeld. Het is een mentaal beeld van wie je bent en daar ontleen je ook je gevoelens aan. Het is een beeld vanuit zelfoverschatting of zelfonderschatting ten opzichte van je gerealiseerde potentieel. Bij zelfoverschatting maak je zelf veel groter dan je gerealiseerde potentieel en om dit kracht bij te zetten maak je anderen kleiner.Je geeft vaak kritiek maar je kunt geen kritiek verdragen. Bij zelfonderschatting doe je het omgekeerde. Je maakt ook een beeld van anderen en gaat vanuit dit beeld om met andere mensen, daardoor mis je echt contact. Je doet je best om vanuit je zelfbeeld te leven en je kunt er zelfs in slagen om vanuit de best mogelijke mentale versie van jezelf te leven. Maar je zelfbeeld heeft geen verbinding met wat je diep van binnen bent en hoe je je diep van binnen voelt, maar je neemt geen tijd om hierbij stil te staan.
Vanuit je natuur leef je vanuit je zelfgevoel.
zelfoverschatting: je je maakt jezelf groter en daarbij maak je vaak andere mensen kleiner. Je hebt veel kritiek maar kan geen kritiek ontvangen.
als je niet leert om jezelf te aanvaarden zoals het binnenin voelt, ga je een leven leiden dat gebaseerd is op hoe het zou moeten zijn in plaats van hoe het is. dan is het lastig om in het echte leven te staan
en zo ga je dan ook om met het zelfbeeld van anderen. Je benadert ze zoals ze volgens jou zouden moeten zijn en niet zoals ze zijn.
je bent daarbij voor 80 procent in de ontmoeting en slechts voor 20 procent verbonden met je innerlijke beleving. je verliest je in anderen of reageert defensief, je wilt controle over de situatie houden.
Je doet je best om dit beeld instand te houden en laat niet toe dat anderen dit beeld verstoren. Het is immers je houvast. Je zelfbeeld is mentaal en daar ontleen je ook je gevoelens aan. Het is niet verbonden met je diepere gevoelsbeleving in je weefsels zelf. Je maakt daarbij ook een beeld over anderen en ontmoet anderen vanuit dit beeld. Je bent niet in de ontmoeting met jezelf of met anderen aanwezig.
zelfgevoel is anders: je leeft vanuit je zelfgevoel zoals jij je vanuit je weefselwerkelijkheid voelt. je ontmoet mensen ook vanuit hun zelfgevoel waarbij je contact voelt met hun binnenkant.
je bent voor 80 procent in je voelend lichaam aanwezig en voor 20 procent in de ontmoeting. je blijft verankerd en geworteld in jezelf.
de ratrace, brood en spelen
anderen maken je gelukkig of ongelukkig, omstandigheden bepalen
levensimpulsen onderdrukken
angst en controle
aandacht krijgen en geven
geluk nastreven
deskundigen beheersen je leven
mentale leven vanuit je zelfbeeld
altijd beter, altijd meer, nooit goed genoeg
altijd tekort gezondheid nastreven
heel veel therapien om de beste versie van jezelf te zijn
leven vanuit je weefsels
natuurlijke basis:uitzetten en samentrekken
weefsels hebben eigen gevoelens
blokkades voelen
ademen en zuurstof
zelfregulering
vasomotorische cycli van bekkenbodem tot mond
uitdrukken van binnenuit
alles wat in jou leeft, leeft ook in mij
unieke kwaliteiten
organische veerkracht
ballast uit je verleden
je leeft in overvloed
je bent een stromende bron
je leeft in verbinding met je bron van gezond zijn
opnieuw leven in verbinding met je weefsels ......lichaamsgerichte psychotherapie
ORGANISCH LEVEN VANUIT JE WEEFSELS OF ONDER CONTROLE LEVEN
ADEMEN:
overleven: Om vanuit de matrix te kunnen blijven leven, adem je het liefst oppervlakkig en hou je je adem beter in zoveel mogelijk omstandigheden in. Dan blijf je aangepast en volgzaam. Het gevolg is dat je meer overleeft dan leeft, maar dat heb je niet in de gaten, want iedereen leeft zo. In werkelijkheid leef je als een plant die wel in leven blijft maar niet kan bloeien. Je ademt oppervlakkig en vaak ingehouden. Dit is net genoeg om in leven te blijven, maar te weinig om volop te leven en te bloeien. Je leeft immers als een plant die net genoeg water krijgt om te blijven leven maar niet genoeg om te bloeien.
Je voelt daardoor weinig levendigheid binnen in je lichaam, weinig vreugde, maar ook weinig ongemakken en pijn. Dit is eigen aan overleven en in je hoofd leven, daarin is de kwaliteit van ademen niet van belang.
organisch leven: om in elk deel van je lichaam je levendigheid, incl je blokkades te kunnen voelen, is het nodig dat hier voldoende energie in aanwezig is. Alleen door intens zuurstof in deze weefsels te brengen, kan je hier je innerlijke levendigheid voelen.
de kwaliteit van ademen bepaalt je kwaliteit van leven
ZELFBEELD=beter of minder
OF ZELFGEVOEL= gelijk en uniek
zelfbeeld:
je leeft vanuit een zelfbeeld, het is een mentaal beeld van wie je bent.Het is een beeld vanuit zelfoverschatting of zelfonderschatting ten opzichte van je werkelijke potentieel wat je werkelijk leeft.
zelfoverschatting: je je maakt jezelf groter en daarbij maak je vaak andere mensen kleiner. Je hebt veel kritiek maar kan geen kritiek ontvangen.
als je niet leert om jezelf te aanvaarden zoals het binnenin voelt, ga je een leven leiden dat gebaseerd is op hoe het zou moeten zijn in plaats van hoe het is. dan is het lastig om in het echte leven te staan
en zo ga je dan ook om met het zelfbeeld van anderen. Je benadert ze zoals ze volgens jou zouden moeten zijn en niet zoals ze zijn.
je bent daarbij voor 80 procent in de ontmoeting en slechts voor 20 procent verbonden met je innerlijke beleving. je verliest je in anderen of reageert defensief, je wilt controle over de situatie houden.
Je doet je best om dit beeld instand te houden en laat niet toe dat anderen dit beeld verstoren. Het is immers je houvast. Je zelfbeeld is mentaal en daar ontleen je ook je gevoelens aan. Het is niet verbonden met je diepere gevoelsbeleving in je weefsels zelf. Je maakt daarbij ook een beeld over anderen en ontmoet anderen vanuit dit beeld. Je bent niet in de ontmoeting met jezelf of met anderen aanwezig.
zelfgevoel is anders: je leeft vanuit je zelfgevoel zoals jij je vanuit je weefselwerkelijkheid voelt. je ontmoet mensen ook vanuit hun zelfgevoel waarbij je contact voelt met hun binnenkant.
je bent voor 80 procent in je voelend lichaam aanwezig en voor 20 procent in de ontmoeting. je blijft verankerd en geworteld in jezelf.
MASKER ZELF
Je laat je aan anderen zien vanuit je zelfbeeld vb een masker van vriendelijkheid, sociale betrokkenheid, openheid terwijl je je binnenin heel anders voelt. Ondertussen kan je rug stijf staan van de spanning en je kan heel oppervlakkig ademen.
GOED GENOEG OF ALTIJD MEER
je bent meer of minder
of je bent gelijk
JE BENT BIJZONDER OF JE BENT UNIEK
Overleven: je bent bijzonder, je wilt de uitverkorene zijn, de meest gewaardeerde, meest getalenteerde, dat geldt ook voor je kinderen.
leven: je bent niet meer of minder dan anderen, je bent gelijk en tegelijk ben je uniek. je bent je bewust dat je een uniek mens bent mijn eigen kwaliteiten zoals dit ook bij alle mensen is. Vandaaruit ontwikkel je je en geef je je gave
RATRACE OF TEVREDENHEID
EEN GEVULD LEVEN OF EEN VERVULD LEVEN
je zorgt er altijd voor dat je een druk leven hebt met leuke en spannende zaken, het is belangrijk dat het niet saai is. Daar geniet je van, je hoopt dat dit vervulling kan geven maar het enige dat je ervaart is vulling en weinig vervulling. Het kan geen vervulling geven want vervulling is een kwaliteit van de binnenwereld en niet van de buitenkant.
je vindt het moeilijk om met jezelf alleen te zijn, dan zet je de radio op of zoekt afleiding om in ieder geval jezelf niet te ontmoeten. je gedachten blijven anders maar ronddraaien en je komt niet tot rust. Innerlijke rust en stilte zijn moeilijk voor jou.
STROMENDE GEVOELENS OF REAGERENDE GEVOELENS
GELUKKIG WORDEN OF GELUKKIG ZIJN
AANDACHT AAN GEZONDHEID OF IN GEZONDHEID LEVEN
Je bent bezig met je gezondheid, je zegt dat je gezondheid het belangrijkste is, maar met je aandacht ben je niet aanwezig in je lichaam en in je weefsels waar je vitaliteit ontstaat en waar gezond of ziek geregeld wordt. Je voelt je weefsels binnenin niet. Dokters en deskundigen zeggen je dat er binnen in je weefsels een ziekte, een ontsteking of een gezwel is.
Je leeft in verbinding met je weefsels. Je voelt waar ze stromen en blokkeren en bent daardoor in directe verbinding met je bron van gezondheid. Je voelt binnenin zelf hoe gezond je bent en voelt als er een onbalans is.
UITDRUKKEN OF REAGEREN
VERLEDEN OPRUIMEN OF VERLEDEN ONTKENNEN
HETZELFDE EN UNIEK OF MINDER OF BETER
ORGANISCHE VEERKRACHT OF AANGELEERDE VEERKRACHT
ZELFBEELD ALS MAN/VROUW VERSUS ZELFGEVOEL ALS MAN/VROUW
Je leeft als man of vrouw en je kleedt je als man of vrouw, zoals de mode dit bepaalt. Je gedraagt je als man. je hebt een zelfbeeld ontwikkeld over wie je bent als man of vrouw of transgender maar dit zelfbeeld is niet verbonden met je mannelijke of vrouwelijke essentie zoals deze vanuit je weefsels voelt. Geen wonder dat je in deze tijd veel verwarring voelt over je man of vrouw zijn als deze niet verankerd zijn in je biologische man of vrouw zijn. Je kunt zelf je biologische basis ontkennen omdat je er toch geen contact mee voelt.
zelfgevoel als man of vrouw: je leeft vanuit je zelfgevoel als man of vrouw. Dit gevoel is verbonden met je biologische basis: je teelballen als man en je eierstokken als vrouw. je voelt de levendigheid in je teelballen en kan voelen hoe deze je bekken vult met seksueel gevoel. Je voelt hierin de kracht van de testosteron door je hele lichaam en alle weefsels en organen impregneren. en je typische mannelijke of vrouwelijke lichaamsvormen, stem en gevoelens geven. Je voelt je thuis bij je seksegenoten en gesteund door hen. Je voelt je helemaal thuis en blij met je mannenlichaam of je vrouwenlichaam.
ZELFREGULATIE
In je zelfregulatie tracht je al je aktiviteiten in balans te houden terwijl je rekening houdt met vele factoren.
Vanuit je organische zelfregulatie voel je je weefsels en voel je ook hoe je het uitreiken en terugtrekken in evenwicht kunt houden. Je leeft vanuit innerlijke rust en vrede.
PLEZIER EN GENOT
ONTSPANNING
vanuit overleven is ontspanning niet werken en niet bezig zijn met zaken die moeten zoals leuke dingen doen, met vrienden op een terrasje zitten en nieuwe ontdekkingen doen.
organisch= ontspanning je in het moment zelf helemaal overgeven aan de heen en weergaande beweging in je weefsels, je vitaliteit daarin voelen en van daaruit uitreiken.
VEERKRACHT
Je ouders, je scholen en alle andere autoriteiten hebben je geleerd om aangepast te leven, zodat je past binnen deze maatschappij. Ze hebben je geindoctrineerd met hun maatschappij matrix zodat je aangepast en volgzaam bent. Binnen dit aangepaste leven kan je een heel gelukkig, opwindend en spannend leven leiden. Je komt daar van alles in tegen in ontmoeting met andere mensen. Je kent succes en tegenslagen en je bent altijd onderweg om gelukkig te worden. Je wilt altijd meer, beter en groter en dat heet vooruitgang. Daarom ben je ook nooit goed genoeg zoals je bent. Jij moet ook altijd anders, beter, groter, meer zijn. Denken in verbinding met je emoties is je basis. Deze emoties gaan samen met je denken en je overtuigingen.
Als je vastloopt in je leven, staat er een heel leger klassieke psychologen, psychiaters, dokters, klassieke seksuologen klaar om je goed te laten leven binnen dit aangepaste leven. Deze specialisten leven zelf ook vanuit hun aangepaste leven, een ander leven kennen ze ook niet.
JE AUTHENTIEKE LEVEN (je organische leven)
Vanuit dit authentieke leven wordt je geboren. Het is je geboorterecht. Je leeft van binnenuit op een organische manier. Je leeft in je lichaam en voelt jezelf volop leven en stromen door je hele lichaam. Je leeft vanuit je lichaamscellen, je weefsels en je organen en je blijft van hieruit levenslang leven. Voelen in verbinding met je innerlijke gewaarwordingen is je basis. Deze gevoelens ontstaan vanuit innerlijke weefselbewegingen.
zelfde woorden voor totaal andere zaken
Je wilt gelukkig zijn met jezelf, ook bij een dip en tegenslagen? ja, dat kan
maar pas op:
LEVEN MET JEZELF ? de makkelijkste en de moeilijkste van alle relaties
Hoe ze moelijk kan, dat weet je al. Hier krijg je de inzichten waarom ze zo moeilijk is geworden. Het allerbelangrijkste is echter dat je ontdekt hoe ze gemakkelijk wordt.
Waarom is het zo moeilijk om met onszelf te leven?
Omdat we ons vanuit ons imago aan anderen laten zien. Het is onze comfortzone. Ons imago is het beeld zoals we willen dat anderen ons zien. We hebben dat beeld zorgvuldig opgebouwd. Op deze manier krijgen we het meeste aandacht en voelen we ons minst kwetsbaar. Dit imago is voor iedereen verschillend: de ene voelt zich het meest veilig als hij in eht middelpunt van de belangstelling staat, de ander om zich grappen, of omdat hij iedereen zo goed begrijpt, omdat hij succesvol is of juist zoveel tegenslagen heeft, de stille, de lieve, de zorgende, de branieschopper. Het zijn allemaal verschillende comfortzones. Maar dit imago verbergt wat er echt in ons leeft. Dus als we aandacht voor ons imago krijgen geeft dat nooit zoveel voldoening. We krijgen immers alleen maar aandacht voor het rolletje dat we spelen. Het gaat niet om ons. Ons imago is echter op een leugen gebouwd en daarom is het zo moeilijk om echt met onszelf te leven. We hechten zo aan dat imago en tegelijk weten we dat het nep is. Net zo nep als we ons meestal op facebook laten zien.
Waarom zijn we nooit goed genoeg?
Iedereen wil beter, meer en anders zijn. We denken dat als we gewoon onszelf zijn niemand nog van ons zal houden. Zo kijken we diep van binnen naar onszelf. Maar dat is een leugen want als we ons echt laten zien zoals we zijn, zijn we allemaal prachtige mensen. Toch is dat heel moeilijk om dit te geloven want we kijken heel anders naar onszelf en dat heeft een lange voorgeschiedenis.
Hoe zitten we eigenlijk als mens in elkaar?
Onze persoonlijkheid is opgebouwd uit zes lagen.
Eigenlijk zijn we diep van binnen heel mooie, open en prachtige liefdevolle mensen, maar dat geloven we zelf niet. Dat hebben we alleen zo gevoeld toen we heel klein waren. Dat is dus de diepste laag: onze kern.
Als klein kind reiken we onbevangen en open vanuit deze kern uit maar omdat onze ouders niet meer vanuit deze kern leven maar vanuit heel andere lagen, kunnen ze ons niet vanuit onze kern ontvangen. Daardoor worden we veelvuldig gekwetst en voelen ons afgewezen. We zijn daar als klein kind ook heel gevoelig en kwetsbaar in. Op deze manier vormt zich rond onze kern een tweede laag: onze pijnlaag. Het is de laag waarin we pijn voelen, ons afgewezen voelen, ons minderwaardig, belachelijk, nietszeggend voelen, een laag veel schaamte en schuldgevoelens zich vormen. Het is de pijnlaag, de laag van het afgewezen kind.
Het kind begrijpt niet waarom het gestraft en afgewezen wordt of waarom bepaalde kanten van hem welkom zijn en andere niet. Hij voelt hier verzet tegen, wordt boos en opstandig. Maar als zijn ouders zijn verzet neit verwelkomen, voelt hij zich onmachtig. Zij zijn volwassen en hij is klein. HIj kan tegen hen niet op. HIj trekt zich terug met zijn verzet, maar zijn verzet blijft sluimeren in onbewuste lagen. Daar diep van binnen smelt het samen met andere momenten van verzet. Zijn gekwetste gevoel en verzet blijft ondergronds verder leven. Zo vormt zich een laag van verzet tegen alle kwetsuren en ook alle verboden kanten gaan hier verder leven: Deze derde laag vormt zijn schaduwkant.
Zowel zijn pijnlaag als schaduwkant geven hem het gevoel niet goed genoeg te zijn. Dit is te pijnlijk om te voelen. Daarom verzacht een kind zijn pijn door zichzelf af te wijzen. Het is minder pijnlijk om te zeggen dat hij de liefde van zijn ouders niet waard is dan om te voelen dat hij geen liefde krijgt. Deze zelfafwijzing is totaal:
* hij blokkeert zijn levensimpulsen door spanningszones in zijn lichaam op te bouwen vb in zijn keel, zijn middenrif en bekken. Op deze manier kan zijn levensenergie die spontaan van onder naar boven door zijn lichaam stroomt worden afgedamd.
*tegelijk installeert hij een mentale en gevoelsmatige overtuiging: vb ik ben toch niet goed genoeg om liefde te krijgen.
Dit vormt zijn vierde laag: de laag van zelfafwijzing
Het is echter als klein kind te pijnlijk om deze afwijzing te voelen. Het is minder pijnlijk om zichzelf de schuld te geven en zichzelf af te wijzen dan deze pijn te voelen. HIj vormt lagen die vanuit zelfafwijzing bestaan. Deze krijgen in zijn lichaam vorm doordat hij in zijn stromend lichaam tussenschotten bouwt, spanningszones die zijn levensenergie blokkeren. Het vormen zijn lichaamsblokkades. Zo vormt hij blokkades in zijn keel om niet te luidruchtig te zijn of om niet boos te zijn, blokkades in zijn middenrif zodat de impulsen die uit zijn buik komen, niet naar boven kunnen komen en blokkades in zijn bekken om levensenergie en seksuele energie de pas af te snijden. Tegelijk installeert hij denkpatronen waarin hij zichzelf afwijst. bv als hij weinig liefde krijgt, installeert hij een patroon dat hij deze liefde niet verdient. Dat is veel minder pijnlijk dan het gevoel dat hij recht heeft op liefde maar deze niet krijgt. Het zijn mentale afweermechanismes om zijn pijn te verzachten. Dit vormt zijn derde laag: de laag van zelfontkenning. Deze zal vanaf dan de onderstroom in zijn leven worden die alles bestuurt.
Ondertussen heeft het kind ook het besluit genomen dat het veel te kwetsbaar is om uit te reiken vanuit zijn kern. Het leert reageren op zijn ouders en zich vandaaruit aangepast gedragen. Zo ontdekt hij hoe hij mag zijn om liefde te kunnen krijgen: zo vormt hij zijn vierde laag: de laag van de aangepaste persoonlijkheid waarin hij zijn gevoelens en gedachten vorm geeft.
Hoe zitten we eigenlijk als mens in elkaar?
Onze persoonlijkheid is opgebouwd uit zes lagen.
Eigenlijk zijn we diep van binnen heel mooie, open en prachtige liefdevolle mensen, maar dat geloven we zelf niet. Dat hebben we alleen zo gevoeld toen we heel klein waren. Dat is dus de diepste laag: onze kern.
Als klein kind reiken we onbevangen en open vanuit deze kern uit maar omdat onze ouders niet meer vanuit deze kern leven maar vanuit heel andere lagen, kunnen ze ons niet vanuit onze kern ontvangen. Daardoor worden we veelvuldig gekwetst en voelen ons afgewezen. We zijn daar als klein kind ook heel gevoelig en kwetsbaar in. Op deze manier vormt zich rond onze kern een tweede laag: onze pijnlaag. Het is de laag waarin we pijn voelen, ons afgewezen voelen, ons minderwaardig, belachelijk, nietszeggend voelen, een laag veel schaamte en schuldgevoelens zich vormen. Het is de pijnlaag, de laag van het afgewezen kind.
Het kind begrijpt niet waarom het gestraft en afgewezen wordt of waarom bepaalde kanten van hem welkom zijn en andere niet. Hij voelt hier verzet tegen, wordt boos en opstandig. Maar als zijn ouders zijn verzet neit verwelkomen, voelt hij zich onmachtig. Zij zijn volwassen en hij is klein. HIj kan tegen hen niet op. HIj trekt zich terug met zijn verzet, maar zijn verzet blijft sluimeren in onbewuste lagen. Daar diep van binnen smelt het samen met andere momenten van verzet. Zijn gekwetste gevoel en verzet blijft ondergronds verder leven. Zo vormt zich een laag van verzet tegen alle kwetsuren en ook alle verboden kanten gaan hier verder leven: Deze derde laag vormt zijn schaduwkant.
Zowel zijn pijnlaag als schaduwkant geven hem het gevoel niet goed genoeg te zijn. Dit is te pijnlijk om te voelen. Daarom verzacht een kind zijn pijn door zichzelf af te wijzen. Het is minder pijnlijk om te zeggen dat hij de liefde van zijn ouders niet waard is dan om te voelen dat hij geen liefde krijgt. Deze zelfafwijzing is totaal:
* hij blokkeert zijn levensimpulsen door spanningszones in zijn lichaam op te bouwen vb in zijn keel, zijn middenrif en bekken. Op deze manier kan zijn levensenergie die spontaan van onder naar boven door zijn lichaam stroomt worden afgedamd.
*tegelijk installeert hij een mentale en gevoelsmatige overtuiging: vb ik ben toch niet goed genoeg om liefde te krijgen.
Dit vormt zijn vierde laag: de laag van zelfafwijzing
Het is echter als klein kind te pijnlijk om deze afwijzing te voelen. Het is minder pijnlijk om zichzelf de schuld te geven en zichzelf af te wijzen dan deze pijn te voelen. HIj vormt lagen die vanuit zelfafwijzing bestaan. Deze krijgen in zijn lichaam vorm doordat hij in zijn stromend lichaam tussenschotten bouwt, spanningszones die zijn levensenergie blokkeren. Het vormen zijn lichaamsblokkades. Zo vormt hij blokkades in zijn keel om niet te luidruchtig te zijn of om niet boos te zijn, blokkades in zijn middenrif zodat de impulsen die uit zijn buik komen, niet naar boven kunnen komen en blokkades in zijn bekken om levensenergie en seksuele energie de pas af te snijden. Tegelijk installeert hij denkpatronen waarin hij zichzelf afwijst. bv als hij weinig liefde krijgt, installeert hij een patroon dat hij deze liefde niet verdient. Dat is veel minder pijnlijk dan het gevoel dat hij recht heeft op liefde maar deze niet krijgt. Het zijn mentale afweermechanismes om zijn pijn te verzachten. Dit vormt zijn derde laag: de laag van zelfontkenning. Deze zal vanaf dan de onderstroom in zijn leven worden die alles bestuurt.
Ondertussen heeft het kind ook het besluit genomen dat het veel te kwetsbaar is om uit te reiken vanuit zijn kern. Het leert reageren op zijn ouders en zich vandaaruit aangepast gedragen. Zo ontdekt hij hoe hij mag zijn om liefde te kunnen krijgen: zo vormt hij zijn vierde laag: de laag van de aangepaste persoonlijkheid waarin hij zijn gevoelens en gedachten vorm geeft.
Je bewustzijn wat er in jou gebeurt en wat er in je kind gebeurt vraagt zelfkennis en kennis van de fasas in de ontwikkeling van je kind. In ons drukke leven staan we hier vaak niet bij stil.
In onze westerse cultuur is seksualiteit vooral gericht op opwinding, genot ervaren en klaarkomen. Het is daarbij een bron van gezondheid, ontspanning en intimiteit.