Elke ouder wil zijn kind het beste geven,

maar wat is het beste?

Een paar generaties geleden betekende "het beste": een warm huis, een goed bed, goede kleren en voldoende voedsel. Voor de volgende generatie waren deze zaken een verworven goed, zij legden in hun opvoeding de nadruk op orde en netheid, vlijt en studie. De huidige generatie ouders neemt al deze aspecten in hun opvoeding mee maar voegt er voldoende kansen voor plezier, vermaak en uiterlijke ontplooiing aan toe.

In deze tijd verwerven we veel kennis over wat echte liefde is, echte waardering en respect waarbij het kind zich in zijn eigenwaarde gezien voelt. Dit zijn zaken die bij de vorige generatie nauwelijks bekend waren. De volgende generatie kan hiervan profiteren en waarschijnlijk meer nadruk leggen op de innerlijke ontplooiing van hun kind. Als je als ouder een voorloper wil zijn en deze mogelijkheden nu al wil leren kennen, dan bevat deze website voor jou een schat aan informatie.

 

 Een kind opvoeden of laten openbloeien:

 

 

Zelfvertrouwen heeft te maken met vertrouwen in jezelf. Bevorderen we dit het meest door het kind te leren luisteren naar ons of naar zichzelf?

 

*Ouders, die een kind opvoeden, gaan ervan uit dat zij weten wat goed is voor hun kind. Ze leren hun kind vertrouwen krijgen in zichzelf als het zich aanpast en luistert naar hen. 

 

*Ouders, die een kind laten openbloeien, gaan ervan uit dat alle wijsheid en inzichten in hun kind aanwezig zijn, zoals ook de wijsheid voor hun eigen leven binnen in hen aanwezig is. Zij zien zichzelf als gidsen voor hun kind die hem helpen deze innerlijke wijsheid te ontdekken en vorm te geven.

Meer hierover: bij rubriek boeken: "een kind opvoeden of laten openbloeien, een vrije keuze?"

 

 

Het beste is datgene wat je op dat moment vanuit je hart en vanuit je kracht kunt geven. Door zelf te groeien in de liefde voor jezelf, krijg je andere mogelijkheden en kan je meer geven. 

 

 

Ouders zijn ook gekwetste mensen, gekwetste kinderen. De weg om je kind het beste te geven loopt parallel met je eigen heling- en groeiproces. 

Parallel met je eigen groei krijg je andere mogelijkheden in het begeleiden van je kinderen. Als je als ouder contact voelt met je eigen innerlijk kind zal je makkelijker verstaan wat er in je kind leeft. Deze wijsheid is in iedere ouder nog aanwezig, vaak diep weggestopt in oude lagen.

Ouders groeien zelf ook door kinderen te begeleiden. Want kinderen confronteren je voortdurend met jezelf en dwingen je om het beste uit jezelf te halen. 

Als ouder kan je alleen datgene wat voor jou bekend is aan je kind geven en dat is het beste wat je kan geven. Hierin kan je geen stappen overslaan. Om een voorbeeld te geven: als je zelf niet luistert naar wat er innerlijk in je leeft, kan je ook je kind niet helpen om zijn eigen binnenwereld te leren verstaan. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

In mijn school bied ik je nieuwe inzichten en mogelijkheden aan. Je kan zien welke mogelijkheden bij je passen. 

 

We weten meestal wat we willen voor onze kinderen.

We weten vaak niet hoe we het doen en schrikken als we onszelf op videobeelden zien.

We zijn benieuwd hoe anderen het met hun kinderen doen.

Elke ouder doet het op de manier die past bij zijn ontwikkeling: een overzicht.

 

 

In klas één:  In deze huizen staat macht en onmacht centraal. We zien hier drie verschillende types ouders. 

De eerste ouders zijn strenge ouders die hun macht gebruiken en boven hun kinderen staan. Ze kneden hun kinderen naar hun wensen en verlangens. Hun kinderen kunnen zich alleen maar aanpassen en gehoorzaam zijn. Opstandigheid wordt door deze ouders zwaar gestraft. Tucht en discipline staan hoog in het vaandel. Kinderen passen zich aan uit angst voor straf, maar ze leren ook liegen en bedriegen als ze er de kans toe krijgen.

 

De tweede ouders zijn ouders die niet in staat zijn om leiding aan hun eigen leven en aan het leven van hun kinderen te geven. Hun kinderen doen en laten wat ze willen. Er zijn geen regels en geen grenzen. Deze kinderen worden letterlijk en figuurlijk aan hun lot overgelaten en elk kind zoekt zijn weg op zijn eigen manier.

 

Het derde type ouders zijn onmachtige ouders die alles wat ze gemist hebben in hun eigen leven bij hun kinderen halen. Ze hebben behoefte aan aandacht en bevestiging. Hun kinderen gaan voor hen zorgen, hen blij maken en hen het leven aangenaam maken. Het leven van ouder en kind is daarbij volledig verstrengeld met elkaar. Het kind voelt zich uitverkoren en verwaarloosd tegelijk, maar dit hele gebeuren gaat ten koste van het groeiproces van het kind. 

 

In klas twee: zien we ouders die hun kinderen opvoeden. Zij weten wat goed is voor hun kind en hun kinderen moeten zich aanpassen en luisteren naar hen. Ze staan boven hun kinderen en geven hun kinderen ook aandacht, liefde en zorg. Ze leven zelf met een uiterlijk kompas: de oordelen van anderen en van de maatschappij zijn belangrijk voor hen. Ze zorgen ervoor dat hun kinderen aangepaste burgers worden die passen in de maatschappij en later liefst zo hoog mogelijk op de maatschappelijke ladder klimmen. 

 

In klas drie zien we ouders die zich aan het losmaken zijn van de beperkingen die ze zelf in hun leven ervaren hebben. Ze zetten zich af tegen regels en normen en zijn opstandig. Ze leggen hun kind geen regels op en geven het een vrije opvoeding waarin geen houvast is voor het kind.

 

In klas vier zien we ouders die zelf in beweging zijn. Ze ontdekken wie ze zelf in hun binnenwereld zijn, ze groeien naar meer autonomie en zelfstandigheid en hebben hun handen vol aan zichzelf. Ze proberen hun kinderen in hun waarde te zien en te luisteren naar de binnenwereld van hun kind maar zijn zoekend in het geven van leiding aan hun kinderen. 

 

In klas vijf zien we ouders die opnieuw hun eigen leven op orde hebben. Ze hebben hun eigen binnenwereld als kompas ontdekt en kunnen hun kinderen ook steunen om hun binnenwereld als hun kompas te zien. In hun ouderschap laten ze hun kinderen openbloeien in wie ze zijn. Ze helpen hun kinderen om in hun kracht en liefde voor zichzelf te blijven. Ze geven duidelijk leiding aan hen vanuit hun liefde en kracht.

 

In klas zes zien we ouders die moeiteloos aan hun kinderen leiding kunnen geven. Ze maken hun kinderen op een natuurlijke manier vertrouwd met het leven. Ze doen dit vanuit een liefdevolle houding naar zichzelf. De relatie is een stevige bedding van twee autonome mensen. Het is een vruchtbare grond voor kinderen om open te bloeien in wie ze van binnen zijn. Ze maken hun kinderen zowel vertrouwd met de natuurlijke kwaliteiten van een mens als met de regels van de maatschappij.

 

In klas zeven zien we ouders die volgens de universele energetische principes leven. In overgave aan het leven, en in volle vertrouwen dat alles altijd is zoals het moet zijn, laten ze hun kinderen openbloeien. Ze maken hen ook vertrouwd met de regels van de maatschappij.

 

De klassen sluiten in ontwikkeling aan bij elkaar.

In elke klas zal de basis van de opvoeding er anders uitzien. In elke klas ben je als ouder een andere mens die op een andere manier in het leven staat. Dit geeft je in elke klas een andere houding naar je kinderen. Je hebt andere inzichten en andere vaardigheden om je kind te helpen. Bij elke klas hoort dus een andere manier van opvoeden, komen andere thema’s, knelpunten en conflicten aan de orde.

 

Wil je meer weten over het ouderschap in de verschillende klassen dan kan je onderstaande titels aanklikken en kom je vanzelf bij de klas die je wil verkennen. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

De basis voor een goed ouderschap is dat je jezelf leert accepteren en leert houden van jezelf precies zoals je bent. Leren houden van jezelf is geen mentaal proces. Het is een diep beleven vanuit de gewaarwordingen in je lichaam zelf. Met deze basis staan mannen en vrouwen zelfstandig en vervuld in hun eigen leven. In hun partnerschap delen ze hun leven vanuit hun liefde en kracht. Dit vormt een liefdevolle en goede bedding voor ouders en kinderen.

 

Ouderschap brengt verantwoordelijkheden met zich mee.

1.ouderschap is levenslang

2.partnerschap en ouderschap zijn verschillend

3.kinderen hebben recht op ouders die elkaar levenslang blijven respecteren ook al hebben ze geen liefdesrelatie meer met elkaar.

4.ouders verantwoorden zich naar hun kinderen

5.ouders zijn altijd een "goede en een slechte" ouder

6.ouderschap verplicht tot zelfkennis

7.ouders moeten onderscheid kennen tussen macht, onmacht en kracht

8.ouderschap is een "liefdes- en haatrelatie" met je kind

9.leer van jezelf te houden en zorg goed voor jezelf

10.vader en moeder zijn er samen verantwoordelijk voor dat er geen hartsmisbruik of seksueel misbruik naar hun kinderen ontstaat. 

 

De opvoeding van de kinderen sluit aan bij de ontwikkeling van hun ouders. Ik zal dit aan de hand van vier periodes toelichten. Door het aanklikken van een onderstreepte periode komt u hierover meer te weten.

 

 

 

 

 

Kinderen worden op dit moment grotendeels opgevoed vanuit het principe van belonen en straffen. Ze leren daarmee luisteren naar een authoriteit buiten hen. Voor vele kinderen werkt dit model niet meer. Ze laten zich niet meer opvoeden, zijn onhandelbaar, depressief of gaan zich te buiten aan geweld. Deze problemen kunnen voor een groot deel voorkomen worden als "de basisrechten van het kind" zijn ingevuld. 

Door hier te klikken krijg je een overzicht van deze rechten. 

 

Mijn persoonlijk leven:

Mijn ouders hebben me het beste gegeven. Ik ben opgevoed door ouders die me veel warmte en liefde gaven. Ze wisten wat goed was voor mij. Ik moest een voorbeeld zijn zodat ze trots op mij konden zijn. Er was weinig ruimte om open te bloeien in wie ik was. Mijn vader was een man met twee banen en veel maatschappelijke activiteiten. De opvoeding was een taak voor mijn moeder. Ik was een verlegen, rebellerend kind dat er veel moeite mee had om stap voor stap zijn eigen wijsheid los te laten.

Ik heb mijn eigen kinderen het beste gegeven. Ik heb ze opgevoed met meer ruimte en vrijheid om naar hun eigen binnenwereld te luisteren. Ik was een hardwerkende vader die er veel te weinig voor hen was. De opvoeding liet ik grotendeels aan mijn partner over. Dat hadden we ook zo met elkaar afgesproken.

Ik begreep op dat moment niet het belang van een vader voor een kind en leefde niet met een innerlijk kompas. Ik kon mijn kinderen niet van binnenuit verstaan, alhoewel ik psychiater en relatietherapeut was en veel kennis bevat over opvoeding en kinderjaren. Maar deze kennis was mentaal en leefde niet in mijn hart, want ik was vervreemd van wie ik binnenin was. Ik leefde net als de meeste mensen met een uiterlijk kompas. .

Toen ik lichaamswerk ging volgen leerde ik mijn innerlijke gewaarwordingen verstaan, daardoor kreeg ik een innerlijk kompas en leerde op een meer authentieke manier houden van mezelf en anderen. Ik ben mijn "innerlijk kind" gaan helen, ging anders met mezelf en andere mensen om, omdat ik vanuit mijn voelend hart contact kon maken. Door mezelf te helen, is er ook echte liefde en betrokkenheid naar mijn kinderen vrij gekomen, waardoor er ook voor hen meer ruimte is om zich te helen en in liefde met zichzelf te leven.    

 

Ik ben psychiater, relatietherapeut, gezinstherapeut en seksuoloog.

Ik ben lichaamstherapeut en sexual grounding therapeut.

Vanuit het lichaamswerk heb ik mezelf een innerlijk kompas eigen gemaakt en ben ik met ouders en kinderen ook gaan werken om ouders te helpen te houden van zichzelf en hun eigen innerlijke kindpijn te helen, die vaak ongemerkt de verhouding tussen ouder en kind verstoort. Als ouders zichzelf leren accepteren en kunnen houden van wie ze zelf zijn, zien ze hun kinderen met andere ogen en kunnen ze hen begeleiden en laten openbloeien precies zoals ze zijn.